قدم زدن در زیر باران را به ایستادن در زیر سایه بان و مشاهده آن ترجیح بده و به یاد داشته باش
که باران چیزی جز رحمت الهی نیست...
باران آنقدر پاک است که روح ها را می شوید. آری، باران آن چنان پاک است که وقتی به صورت می خورد،
پاکی را در ضمیر ناخودآگاه ملکه می کند و لطافت را در تمام بند بند اعضای بدن القا.
این گونه است است که همه انسان ها قدم زدن در باران را در ذهن ها می پرورانند. چون عشقی به پاکی
باران در ذهن مصور می شود و به راه می افتد...
طوفان به پا می کند و علف های هرزه را کنده و با خود می برد.
ذهن و قلب را صیقل می دهد و جان را می شوید، روح را زنده و تخیل را احیا می کند و رویاها را پرواز می دهد.
جان ها را زنده می کند و هوش ها را می برد! شادی می آورد و یاس ها و لاله ها و سوسن ها و زنبق ها را
برای تبریک ها و تجلیل ها می پیچد و فریاد بر می کشد که منم غرقه ی همه ی عاشق ها....
- ۰ نظر
- ۰۸ ارديبهشت ۸۶ ، ۲۳:۳۵