عشق تو شد عقل من و هوش من
گشته همه خلق فراموش من
مهر تو ای شاهد زیبای جان
آمده در پیکر من جای جان
وادی سینای تو شدسینه ام
پرتو عکس تو شد آیینه ام
ای سر من در هوس روی تو
بر سر نی ره سپر کوی تو
دید رخت دیده دل بی حجاب
لاجرم آمد به رهت پرشتاب
عشق تو گنجی است به ویرانه ام
غیر تو کس نیست به کاشانه ام
می زنم ار ناله هل من مغیث
من چو نی ام وز لب توست این حدیث
نیست کنون در رگ و شریان من
خون مگر آوای توای جان من
سر غم عشق تو شد رهبرم
گو برود در ره وصلت سرم
---
مرحوم الهی قمشه ای
از بر زین، چون شهِ عشق آفرین
کرد زمین مدخلِ عشقِ برین،
با تنِ صد چاک و دلِ سوزناک
ناله همی کرد به یزدانِ پاک
گفت الها! ملکا! داورا!
پاداشاها! ذوالکرما! یاورا!
در رهت ای شاهد زیبای من،
شمع صفت سوخت سراپای من..
عشق شده جان و تنم فی هواک
نیست شده در نظرم ما سواک
جز تو جهان را عدم انگاشتم
غیر تو چشم از همه برداشتم
کرد ز دل عشق خط غیر پاک
ساخت غمت جامه تن چاک چاک
رفت سرم بر سر پیمان تو
محو توام واله و حیران تو
گر اَرَنی، گوی، به طور آمدم
خواستی ام تا به حضور آمدم
بالله اگر تشنه ام، آبم تویی
بحر من و موج و حبابم تویی
---
مرحوم الهی قمشه ای
انیمیشن زیبای Paperman
نامزد اسکار انیمیشن کوتاه در سال 2012.
تصویرهایی که ساختند، فوق العاده طبیعیه و موسیقیش هم عالیه.
در کنار اینها، موضوعش و داستانش رو دوست داشتم.
گاهی اوقات کارهایی که ما برای رسیدن به هدف خاصی انجام میدیم حتی اگه بعدها مخالف اونها باشیم تو زندگیمون تاثیر میگذارن. یادمه یکی می گفت که آرزوهاتو یه جا بنویس که پس از گذشت زمان، بدونی قبلا چی می خواستی، به کدوماش رسیدی و به کدوماشون نرسیدی.
شاید وضعیت الانت، آرزویی باشه که قبلا خودت داشتی.
موسیقی متن و تمِ اصلیِ فیلم "The beautiful Country"
ساخته ی Zbigniew Preisner
کی میشه که همه ی کشورها زیبا بشن..
عدالت، امنیت، آرامش، آزادی
بهش گفتم یادته بچه بودم موهامو میزدی؟!
یکی از دوستانم متنی نوشته بود که تلخ بود... اما به خوبی شرایطِ فعلی تعدادی از اطرافیان این چند روزه ی من و بیشتر از همه خودِ من رو مطرح می کرد. (شرایطی که فکر می کنم موضوع مهمیه و پیدا کردن منبع و منشأش خیلی سخته..)
---
چه مهیب و ترسناک است وقتی که یک انسان در درون با بیرون خود بیگانه است!
این نوع تنهایی روانی وحشتش به اندازه ای است که ادمی برای رهایی از چنگال ان درست دست میگذارد روی یک انتخاب : "خودکشی"!
یک فکر توهم انگیز وحشتناک که میخواهد به اجبار واقعیت را از تو بگیرد!
این حالت نه "پوچی" است و نه "کفر"!
در انبوه جمعیت خود را تنها دیدن است! با همه کس بودن و بی کس بودن است!
روانشناسی تنها علم به حقی است که هنرش در این جا بارز میشود
تو در دام فکری خیالی هستی که مثل بادکنک مداوم داری هی این فکر را در درون باد میکنی و حجمش بزرگتر میشود
تو فکر میکنی تنها هستی!
زندگی علامت و نشانه دارد!
با نشانه ها باید زندگی کرد!
حتی اگر این نشانه گلی باشد سر کوچه که به خاطرش هر صبح از خواب بلند شوی و تنگ آب را برداشته و به آن گل آب بدهی تا زنده باشد و با او زندگی کنی!
یک علامت در زندگی به تو چشمک میزند.
---
عبدالله خسروی
در زمانِ شنیدن یک موسیقی، گاهی اوقات تصور می کردم، "فکرم" چقدر شبیه فکرِ بعضی از آهنگ سازهاست..
حتی تصور می کردم که خودم آهنگ رو نوشتم..
و چه حس زیباییه... فوق العاده ست..
احساسِ خلق کردن یک اثر.. خلق..
بعد از مدت ها، آهنگی رو شنیدم که این حس رو بهم منتقل کرد.
Craig Armstrong - Leaving Paris
